kafam karışık bu akşamüstü!
Belirsizliklere bir dur demeliyim yoksa artık kafayı yiyeceğim diye yakınanlardansın biliyorum. Bende de var birkaç tane. Çözümü ne inan bilemiyorum ama bildiğim tek bir şey var ki yalnız olmadığın. Bunu bil istedim. Herkes çoğu zaman bazı şeylerin eşiğine gelir ve çok çaresiz hisseder kendini. Yalnız sadece yapayalnız… Ben kendimi kitaplarıma verdim. Günde 370 sayfalık bir romanı bitirdiğimi bilirim, zor zamanlar. Ama hayatta zor. Geçenlerde bir coffeeshop mağazasında kahve alırken şu kahve ne kadar acı? Tarzında bir soru yönelttim. Hayat kadar değil dedi. Şimdi bu hayat kadar acı olmayan kahve midemizi deliyor ve yaralarla kaplıyorsa, hayat bize ne yapmaz? O yüzdendir ki hayatı tiye almak gerekir bazen DEMEYECEĞİM ÇÜNKÜ BUNU HİÇBİR ZAMAN BECEREMİYORUZ. Ahmed Arif ne demiş ‘’ Ma ğ lup mu desem mahcup mu Ama ikisi de de ğ il Ben garip sen güzel Dünya umutlu Öyle bir tuhafım bu akşamüstü Sevgilim Canavar götürür gibi İ ki yan ı m İ ki s ü ng ü’’